Położenie: południowo-wschodnia część Pogórza Kaczawskiego, Park Krajobrazowy Chełmy, najbliższa miejscowość: Kłonice
Wysokość: 398 m
Dystans: ok. 2 km
Czas przejścia: 45 minut
Start i meta: Kłonice, parking w okolicach adresu Kłonice 17
Rower: tak, przygotowane ścieżki do downhilla
Wózek: tak
Z dzieckiem: tak
Odznaki: Korona Kaczawska, Wieże Widokowe Gór i Pogórzy, Sudecki Włóczykij
Radość na Radogost
Kolejny sposób na to, by zarażać dzieciaki górami, choć w tym wypadku należałoby powiedzieć “górkami”. Chyba się powtórzę, ale znów będzie “lekko, łatwo i przyjemnie”.
Radogost to niewielkie powulkaniczne wzniesienie, kolejne na terenie Parku Krajobrazowego Chełmy. Może pochwalić się efektownymi odsłonięciami zieleńców, z których jest zbudowany, acz nie od strony wsi Kłonice, z której rozpoczniemy wędrówkę, a od drogi głównej Jawor-Lipa. Miłośnikom tego rodzaju atrakcji polecam więc przystanek w punkcie o nazwie “Grota Pustelnika”. Może on też posłużyć jako punkt startowy dla wybierających się na Bazaltową, również zaliczaną do Korony Kaczawskiej. Jeśli chcesz zdobyć oba szczyty, przejście na Bazaltową zajmie 20 minut, na Radogost dwa razy więcej (na oba kieruje szlak czerwony). Podejście na szczyt od północy, od strony Groty jest jednak dość strome, zatem kierunek Kłonice, zwłaszcza z dziećmi, jest tym właściwym.
Sama wieś jest o tyle ciekawa, że zalicza się ją do najstarszych w regionie, być może u jej zarania stoją sami cystersi. Wieki leniwego rozwoju zakończyły się tu wraz z rozwojem turystyki. Od połowy wieku XIX napływała w okolice fala gości spragnionych pięknych krajobrazów, osobliwych tworów przyrody nieożywionej i niezwykłej flory i fauny. Na fali tej wyrosła również wieża widokowa, za dość czyniąca miłośnikom dalekich panoram. Ale po kolei…
By osiągnąć parking znajdujący się najbliżej szczytu, proponuję w nawigację wpisać adres: Kłonice 17. Odsłoni się Wam tu polana, przy której jest miejsca na jakieś 20 samochodów. Mamy też tablicę informacyjną.
Wędrówkę rozpoczynamy od wspięcia się na szczyt polany, w czym jak widać, brylowali najmłodsi 😉
Po obowiązkowej sesji ze zjeżdżalnią wchodzimy w las. Ścieżek jest kilka, przy czym trzeba uważać, bo część jest zarezerwowana dla downhill`owców. Uwierzcie mi, oni hamulce w rowerach mają dla ozdoby 😉
Poszukujemy więc w prawym rogu polany takiego oto znaku
Jak widać stąd spacer będzie krótkim. Chyba, że dziecięca fantazja weźmie górę. Przecież tyle atrakcji po drodze… Szyszki, mrowiska, patyki… Droga jest niezwykle prosta acz dodatkowo oznaczona, więc nie sposób się zgubić
Tu jeszcze dowód na to, że można też z wózkiem
Z radością Cię ugości
Po około 20 minutach docieramy do celu.
Szczyt Radogosta i wznosząca się na nim wieża datowana na 1893 rok.
Warto tu wspomnieć o niecodziennej nazwie szczytu. Odnosi się ona do boga jednego z plemion słowiańskich – Wieletów. Centrum kultu Radogosta znajdowało w grodzie nazwanym na jego cześć Radogoszczą. Odnajdziemy na Dolnym Śląsku i wieś o tej nazwie. Zmartwię jednak miłośników mitologii słowiańskiej, to nie ów gród. Tamten przepadł, zniszczony w 1068 r. przez Święte Cesarstwo Rzymskie. Podobnie padła najświętsza świątynia w grodzie, którą zamieszkiwał symbol boga – święty koń. Z dzisiejszej perspektywy został sprofanowany, bo ujeżdżony przez… biskupa.
Również dawna nazwa szczytu, Janusberg, jest frapująca. Rzymski Janus to bóstwo wszelkich początków. Czyżby góra była aż tak stara?
Imię Radogosta sugeruje, że rad widzi gości, zatem nic nie stoi na przeszkodzie, by wspiąć się na wieżę. To 22 metry w górę. Mamy tu świetny widok. Podziwiamy Pogórze Kaczawskie i nizinę Śląsko-Łużycką. Podziwiamy Góry Kaczawskie, Wałbrzyskie, Masyw Ślęży oraz Karkonosze.
Na szczycie można też odpocząć, rozpalić ognisko a przede wszystkim zabawić się w poszukiwanie skarbów. Może nie wiecie, ale w wielu miejscach, które odwiedzamy, to piraci pozostawiają niezwykłe fanty! Że też tata wie, które to miejsca!
Nie zapominamy o jeszcze jednym skarbie, który przed nami – odznace Korony Kaczawskiej 😉
Dla urozmaicenia drogi powrotnej, proponujemy zejście ścieżką oznaczoną w terenie zielonym kwadratem. Łagodnie prowadzi w dół, by po kilku chwilach osiągnąć szlak czerwony. Tu odbijamy w lewo i podążając nim wyjdziemy wprost na parking.