Położenie: Pogórze Kaczawskie, Park Krajobrazowy Chełmy, najbliższa miejscowość Muchów
Wysokość: 475 m
Dystans: 4 km
Czas przejścia: 1,5 godziny
Start i meta: Muchów – “Pomnik Przyrody Lipa Anna”
Rower: nie
Wózek: nie
Z dzieckiem: tak
Odznaki: Korona Kaczawska
Malownicze mchy, surowe skały - rezerwat "Mszana i Obłoga"
Dziś Kacper zwiedzał bardzo młody, bo utworzony w 2015 roku rezerwat przyrody. Obejmuje szczytowe partie dwóch gór, od których wziął swą nazwę i chroni okazałe slupy bazaltowe oraz cenną florę, wśród której warto wspomnieć czosnek niedźwiedzi czy lilię złotogłów. Jako jednak, że trzylatek ma na ogół blade pojęcie o kwietnej florze, nie ona była celem naszej wycieczki 😉 Był nim efektowny szczyt Mszany, wieża i przyjemność spaceru pośród mchów, porostów i innych leśnych skarbów.
Ścieżka przez szczyt Mszany
Zdobywając kolejny szczyt w kolekcji Korony Kaczawskiej warto pokusić się o zamknięcie pętli prowadzącej przez Mszaną. Nie wydłuży ona wędrówki znacząco a zawsze unikniecie wracania po własnych śladach. Pętlę proponujemy rozpocząć w centrum 😉 Muchowa spod lipy Anny (google maps ją kojarzą). Tuż poniżej znajduje się dogodne miejsce do pozostawienia samochodu.
Lipa Anna, jako szacowna trzystulatka o najgrubszym pniu w województwie (745 cm) godna jest fotki i przeczytania kilku informacji na jej temat na zamieszczonej tablicy. Dla nas zabawne jest jej zestawienie z rozwieszonym latem praniem, bez którego nie zrobicie zdjęcia 🙂 Zimą pranie się nie suszy, za to pod lipą organizuje się wysypisko śmieci i lądowisko dla odrzutowców 😉
Spod lipy wędrujemy minut kilka (250 m) drogą 365 na południe (w stronę Świerzawy) do pierwszego skrzyżowania dróg. Odbijamy tu w lewo, w stronę Nowej Wsi Wielkiej. nie sposób się pomylić, stoi tu bowiem drogowskaz.
Po dokładnie jednym kilometrze dostrzeżecie ławki i wiaty oraz miejsce na ognisko. Specjalnie atrakcyjna ta miejscówka nie jest, zatem bez żalu odbijecie w las. Tu ścieżka jest już oznakowana, choć w początkowych fragmentach trzeba się dobrze rozglądać by jej nie zgubić. Jak coś, Kacper służy pomocą.
Przed 2,5 km powinno się Wam udać osiągnąć wieżę, ale nim to nastanie czekają bardzo przyjemne obrazki. Musimy przyznać, że takie nagromadzenie efektownych kadrów na tak krótkim dystansie, to rzadkość.
Ostatnie metry przed wieżą, a zatem także szczytem Mszany są również bardzo ciekawe i przypominają o wulkanicznym pochodzeniu wzgórza. Świetnie prezentują się omszone rumowiska a także typowe na Pogórzu Kaczawskim słupy bazaltowe.
Gdy już dostrzeżecie wieżę widokową na pewno głęboko się zastanowicie o jaki tu widok chodziło autorowi. Zaręczam, że całkiem niezły, acz występujący tu półtorej wieku temu. Wtedy to wzgórze porastały łąki a niejaki hrabia von Carlovitz, w 1848 roku, zlecił budowę. Wieża jest niewysoka (6 metrów) stąd o widokach można zapomnieć, dawno już bowiem zasłonił je las. Oczywiście jednak warto się wspiąć!
Ze szczytu proponujemy wypatrzyć najbliższe oznakowane drzewa by upewnić się co do azymutu dalszego marszu. Od wieży kolejnych dwieście metrów może stać się przyczynkiem do zbłądzenia. Ścieżka nie jest specjalnie uczęszczana i niknie w powodzi liści a przynajmniej kilka pni więcej powinno nosić znak biało-niebieskiego kwadratu.
Uwaga, wieża nie znajduje się dokładnie na szczycie góry. Ten oddalony jest na zachód o 150 metrów. Również i jego można jednak stąd wyśledzić.
Zawsze też można przysiąść i przemyśleć dalsze działania
Szczęśliwie już do samego końca droga jest czytelna a spacer łatwy i przyjemny. Wyprowadzi Was z lasu na skraj polany, z którego szybko dostrzeżecie już “Ankę”. Na polance jeszcze krótka sesja i można ruszać na wigilijnego karpia!
Tradycyjnie, na koniec, mapka.