Dłużek to z pewnością jeden z ciekawszych szczytów Gór Kaczawskich. Nie tylko ze względu na wieżę widokową ale także/ przede wszystkim przez możliwość zdobycia go na kilka sposobów, z których co jeden to przyjemniejszy.
Poniżej przedstawiamy i polecamy nasze ulubione:
Z Wojcieszowa + Ścieżka Dydaktyczna "Gruszka"
Naszym zdaniem najciekawsza i najładniejsza trasa wiodąca na Dłużek. Urozmaicona przystankami ścieżki przyrodniczej, zawiera kilka ochów i achów.
Równać z nią może się jedynie trasa wiodąca z Dobkowa.
Polecamy ją osobom, które na Dłużek wybierać się będą tylko raz a także rodzicom z pociechami wytrwałymi w marszu lub planującym co najmniej kilka dłuższych przerw.
Warto przed startem przestudiować trasę bo w terenie dość łatwo się zapodziać.
My ze swojej strony oczywiście nawigację postaramy się nieco ułatwić 😉
Położenie: Góry Kaczawskie, najbliższe miejscowości: Wojcieszów, Radzimowice, Dobków, Lipa
Wysokość: 592 m
Dystans: 11 – 12 km
Czas przejścia: 3 – 3,5 godziny
Start i meta: Parking, ul. Nadrzeczna/Chrobrego Wojcieszów
Rower: tak ( żółty szlak rowerowy – start z parkingu i przebiegający przy szczycie single track ). Zabierz rowerowe zapięcie – przyda się przy wejściu na wieżę widokową i przejściu pod ruiny szubienicy i wapiennik
Wózek: tak, ale by pokonać ścieżkę “Gruszka” wymagane są duże, pompowane koła – ubite, szutrowe, czasem nierówne dróżki, przejście przez polanę (żółty szlak rowerowy, start z parkingu). Zabierz zapięcie – przyda się przy wejściu na wieżę widokową i ewentualnie przy przejściu pod ruiny szubienicy i wapiennik)
Z dzieckiem: stopień trudności 4/10 – spory dystans, choć brak trudniejszych fragmentów czy podejść
Odznaki: Korona Kaczawska
Najwygodniejszym punktem startu będzie parking (bezpłatny) znajdujący się u zbiegu ulic Nadrzecznej i Chrobrego w Wojcieszowie. Jest tu niewielki plac zabaw, wiata, toaleta przenośna a także tablica z mapą okolic, którą warto sobie sfotografować.
Jeśli wybieracie się na trasę z wózkiem lub rowerem, to należy szutrową, szeroką ścieżką podążać od razu w górę. Mapy.cz oznaczają tę trasę jako ul. Łukową. W terenie mamy tu żółty szlak rowerowy. Łączy się on po pewnym czasie ze szlakiem pieszym czarnym, który po chwili przecina także single track (ten, jako jednokierunkowy prowadzi w dół, można więc nim rowerem na parking wrócić startując ze szczytu Dłużka). Czarny szlak można z łatwością pokonać tak na dwóch kółkach, jak wózkiem. Jest łagodny, bez przeszkód terenowych. Jedyne, co może utrudnić jazdę, to błoto (zalegające tu zawsze, niezależnie od aury i pory roku!).
Po wspięciu się na wieżę musimy się nieco cofnąć (ok. 500 metrów) i powrócić na szlak żółty rowerowy (nie obrazują go ani mapy.cz, ani mapa turystyczna, jest za to widoczny na zdjęciu powyżej i przebiega wraz ze ścieżką “Gruszka”). Można również wjechać na rozległą polanę, z której widać szlak/zejście wykorzystując skrót – cofamy się tylko 100 m, do pierwszego rozdroża, na którym zobaczymy ślad single tracka oraz tabliczkę “szubienica” i odbijamy w lewo.
Szlak przebiega pięknie i malowniczo, ale małe kółeczka będą tu bezradne i zmuszone do powrotu z wieży na parking po własnych śladach.
Od tego momentu trasa wiedzie w stronę miasta prowadząc przez kolejne ciekawe punkty. O nich jednak po kolei, bo są wspólne dla tych, co na kółkach i dla tych, co na piechotę poznają uroki Kaczawskich. Zatem od początku…
Wędrującym pieszo polecamy podążanie “Gruszką” na całej jej trasie. Od parkingu zatem przejść trzeba niemal 1 km ulicą Nadrzeczną. Mijamy tu stadion z sympatycznymi malunkami. Nie wolno wszak zapominać, że to stąd pochodzi bardzo dobra woda 🙂
Minąć niestety dość łatwo odbicie w lewo. Wiedzie ono przez parking i zabudowania. A odbija po wspomnianym kilometrze od startu, mniej więcej na wysokości ul. Chrobrego 122. Przybitą do drzewa, na tyłach posesji, odnajdziecie tabliczkę wiodącą do “szubienicy”. I ona może wpuścić w maliny (a konkretnie w chaszcze). Nie odbijamy bowiem przy niej pod górę, ale wędrujemy wzdłuż ogrodzeń prywatnych domostw. Innymi słowy, realnie, cofamy się nieco, z tym, że równolegle do Nadrzecznej.
Po chwili naszym oczom ukaże się tablica. A po kilku kolejnych chwilach pierwsza z większych ciekawostek. Tajemnicza szubienica.
Jedna z niewielu tak dobrze zachowanych w kraju, powstała najpewniej na przełomie XIV i XV wieku. Jest, trzeba przyznać, osobliwym świadectwem świetności Wojcieszowa. To dopiero było miasto! Szkołą katów mogło się szczycić! Nie za wiele mieli jednak pracy, bo jak mówi postawiona obok tablica, do egzekucji nigdy tu nie doszło a szubienica świadkiem była ledwie jednej śmierci, w dodatku samobójczej.
Od szubienicy do zetknięcia “Gruszki” ze szlakiem czarnym mamy około 10 min wspinaczki. Ten odcinek nie bardzo nadaje się na wózek/rower, stąd jeśli macie ww. sprzęty a i ochotę, by szubienicę zobaczyć, warto sprzęty tu na moment zostawić. Miejsce “zetknięcia” łatwo rozpoznacie – to pierwszy fragment wolnej przestrzeni na waszej drodze. Jest wiata, ścięte pniaki, tablica i oznaczenie trasy. Nie sposób go pomylić z żadnym innym 😉
Z tego punktu do wieży widokowej i szczytu Dłużka pozostaje 1 km – szlak czarny. Po drodze miniecie jeszcze niepozorne pozostałości po sztolni. Powstała po wojnie w ramach poszukiwań złóż uranu. Wejście do niej dziś jest zamknięte a wstęp mają wyłącznie nietoperze, które w dodatku na zimę, w liczbie około stu, odnalazły tu miejsce hibernacji.
W końcu jest i wieża. Pod nią miejsce parkowania rowerów, ławki i stoliki, palenisko. Najważniejsze jednak roztacza się z niej. Widok!
Gdy już nasycicie nimi oczy, nadejdzie czas dalszej wędrówki. Powracamy więc do pierwszej krzyżówki (ślad single track i tabliczka szubienicy) i odbijamy w lewo. Wychodzimy na szeroką polanę o oszałamiających panoramach.
Wędrówka “Gruszką” była jedną z pierwszych górskich wypraw Kacpra. Od jej czasów wracamy tu regularnie 🙂
Tym chętniej, że kryje ona jeszcze dwa niezwykłe miejsca.
Gdy miniecie już pierwsze zabudowania, w tym siedzibę pasjonatów gór i aktywności wszelakiej, Active Trip, na pierwszym skrzyżowaniu odnajdziecie taki oto znak.
Gwarantujemy, że warto poświęcić kolejne pół godziny by zobaczyć tak wapiennik jak i niezwykle efektowny szczyt o nazwie Bielec.
Pod ten ten ostatni dojedziecie z łatwością wózkiem czy rowerem. Spod znaku to kwestia mniej niż 10 minut. W zamian za ten wysiłek, ukaże się Wam spektakularna pozostałość po dawnym kamieniołomie wapieni. Jego wyrobiska nazywane są nazwiskiem dawnych właścicieli, podobnie jak ścieżka, którą dotąd podążaliście. Wydobycie podjęto tu w połowie XIX wieku a trwało do lat 70 wieku XX. Urobek wywoziła do Zakładu Wapienniczego, na zachodni brzeg Kaczawy, kolejka linowa. Dziś jest to miejsce rekreacji. Odnajdziecie tu wiatę z ławkami oraz miejsce na ognisko. Do samych skał lepiej się jednak nie zbliżać, podobnie jak lepiej nie penetrować na własną rękę ich zakamarków. Choć przypuszczenie, że to tu znajduje się największa komora jaskiniowa na Dolnym Śląsku pobudza wyobraźnię 😉
Ścieżka wiodąca do wapiennika znajduje się w połowie drogi między skrzyżowaniem/znakiem ze zdjęcia powyżej a Bielcem. Wracamy więc kilka minut i odnajdujemy niepozorną i wąską ścieżkę. Tu rowery i wózki muszą pozostać pod jednym z drzew. Trzy minuty marszu powiodą Was na miejsce.
Przed Wami wapiennik wypalający wapno z sąsiedniej “Gruszki”. Na tyle dobrze zachowany, że można nań wejść i przysiąść na ławce. Można też rozpalić, jeśli nie ogień wewnątrz wapiennika, to chociaż ognisko. I stąd widok jest całkiem niezły.
Spod wapiennika do ulicy Nadrzecznej dojdziecie w jeden moment.
Pętla z Dobkowa - przez wzgórze Kapliczna, z wykorzystaniem szlaków zielonego i czarnego
Druga z naszych ulubionych tras prowadzących na Dłużek. Uwielbiamy zwłaszcza fragmenty wiodące przez pola, stąd polecamy tę opcję latem i późną wiosną, gdy pola te są szczególnie malownicze. Nie polecamy z kolei po roztopach i obfitych deszczach, błoto bywa przeszkodą nie do przejścia. Świetną motywacją wyboru tej opcji może stać się sam Dobków, w którym z powodzeniem możemy spędzić cały aktywny i nad wyraz ciekawy (oraz smaczny) dzień! Wieś może Wam wynagrodzić brak ochów i achów trasy wojcieszowskiej. Z nawiązką.
Położenie: Góry Kaczawskie, najbliższe miejscowości: Wojcieszów, Radzimowice, Dobków, Lipa
Wysokość: 592 m
Dystans: ok.12 km
Czas przejścia: 3 – 3,5 godziny
Start i meta: Parking pod Sudecką Zagrodą Edukacyjną
Rower: tak (zabierz zapięcie jeśli chcesz zobaczyć szubienicę)
Wózek: tak, ale po opadach/roztopach przejście może być znacznie utrudnione – wtedy powrót z wieży tą samą trasą (zabierz zapięcie jeśli chcesz zobaczyć szubienicę)
Z dzieckiem: stopień trudności 5/10 – spory dystans, choć brak trudniejszych fragmentów czy podejść
Odznaki: Korona Kaczawska
W tym wariancie zdobywania Dłużka spacer rozpoczynacie z parkingu (bezpłatnego) pod Sudecką Zagrodą Edukacyjną. Jeśli jeszcze nie znacie tego miejsca, koniecznie musicie poznać! Działa z wielką pasją, w sposób nowoczesny a praktyczny. Pozwala poznać tajemnice Krainy Wygasłych Wulkanów w sposób przystępny, przyjazny i przyjemny. Da Wam szansę dotknąć (dosłownie) i zrozumieć historię tych okolic. Świetnym sposobem na oswojenie trudnych zagadnień fizycznych czy chemicznych są także prowadzone tu warsztaty. Hitem są zwłaszcza warsztaty geologiczne. Czy to nie świetny pomysł, by z dzieciakami odnaleźć a następnie przeciąć niepozorną skałę by odnaleźć skarb?! Może to Wy traficie na wyjątkowy okaz agata, z których słyną Góry i Pogórze Kaczawskie?! Gdyby tego wszystkiego było Wam mało, na pewno dostaniecie też kilka wskazówek co do okolicznych atrakcji (Zagroda działa bowiem również jako punkt IT). Może podejmiecie wyzwanie, poznacie Kaczawskie nieco lepiej i zdobędziecie paszport odkrywcy Krainy Wygasłych Wulkanów? Koniecznie sprawdźcie co aktualnie piszczy w trawie i dołączajcie do zabawy!
Zabawy nie braknie też na szlaku. Może nią być wypatrywanie stada saren, podziwianie widoków ze wzgórza Kapliczna czy odkrywanie tajemnic szlaku kapliczek, którego część poznacie wędrując spod Zagrody szlakiem zielonym.
Trasa początkowo wiedzie asfaltem, później przeradza się w szeroki szutrowy trakt. Prowadzi przez pola ciągnące się niemal po horyzont. Gdy zdobędziecie Kapliczną i pokonacie kolejnych kilkaset metrów, szutrowa polna droga się rozwidli. Nie ma tu znaczników szlaku, warto więc zapamiętać, że należy odbić w lewo. Gdy drzewa pozbawione są liści, spośród ich koron można dostrzec zarys wieży, wtedy wybór właściwej ścieżki jest łatwiejszy. Pokonujecie pola i u progu lasu zielony szlak znowu odnajduje się sam. Wiedzie wciąż szeroko acz na ogół błotniście. Jeśli zerkniecie na mapkę poniżej dostrzeżecie, że wiedzie też sporym łukiem. Można z łatwością trasę skrócić. Od punktu, gdzie wyraźnie odbija w lewo można obrać pierwszą ścieżkę w prawo, pod górę. Gdy osiągniecie szerszy trakt (szlak czarny) trzeba się będzie nieco cofnąć, czytaj skręcić w lewo. Wózkiem czy rowerem będzie ciężko, ale dla piechura to spora oszczędność drogi. Do wieży z tego punktu dotrzecie w 8 minut. Gdy (z uwagi na wózek, rower lub święty spokój) podążycie zielonym, napotka on czarny, w który odbijacie w prawo. W nagrodę zdobędziecie szczyt Rogacza (to nic, że to przegapicie) oraz szansę na jedną fajną panoramę.
Tak, czy inaczej, po około godzinie od startu ukaże się Wam wieża widokowa.
Dalsza wędrówka poprowadzi czarnym szlakiem. I tu można pokusić się o skrót, co doskonale widać na mapie. Jeśli jednak podążycie za znakami, zobaczycie, jak w pierwszej wersji, sztolnię uranu…
… by dotrzeć do stanowiska nr 4 ścieżki “Gruszka” (w pobliżu altana, ławki). Jeśli interesuje Was szubienica, to zejście w jej stronę i powrót pod tablicę pochłoną około 20 minut. Nie polecamy zejścia z wózkiem lub rowerem, lepiej przypiąć je przy tablicy.
Po niej czas na dalszą wędrówkę szlakiem czarnym. Ten to, gdy ostro odbija w “dół”, w lewo, przestaje być łaskawy dla pchających lub jadących. Przynajmniej przez kilkanaście minut, dopóki nie zawiedzie Was na skraj pola. Tu, jeśli nie ma błota, znów będzie przyjaźnie. Nieco mniej przyjaźnie jest jak chodzi o oznakowanie trasy, stąd warto pamiętać, że odtąd pole wciąż będzie Wam towarzyszyć po lewej ręce i nie ma co do lasu wracać (zwłaszcza przy powalonej ambonie).
Za to kolejna ambona jest punktem orientacyjnym. Gdy już na nią wejdziecie i zrobicie kilka zdjęć, odbijecie za nią w prawo. Tu może być naprawdę mokro! Pozostaje jeszcze spacer przez kolejne pola, minięcie pozostałości wapiennika (teren prywatny) i powrót do Dobkowa. Wędrując w stronę Zagrody miniecie Villę Greta. To jedna z naszych ulubionych restauracji w okolicy. Gwarantujemy, będzie smacznie, domowo, eko i prawdziwie slow, w najlepszym tego słowa znaczeniu.
Na koniec obiecana mapa
Z Radzimowic lub Mysłowa ze zdobyciem szczytu Żeleźniaka (Korona Kaczawska)
Porównywalnie długa i trudna (a właściwie porównywalnie łatwa) trasa dla pragnących zdobycia dwóch szczytów za jednym zamachem. Wciąż ciekawa i dość urozmaicona. Minusem jest powrót po własnych śladach. W Radzimowicach cyknijcie koniecznie zdjęcie przy zabytkowej studni oraz odwiedźcie Kamienny Krąg (zaznaczony na mapach google, leżący niemal na trasie spaceru z Mysłowa).
Położenie: Góry Kaczawskie, najbliższe miejscowości: Wojcieszów, Radzimowice, Dobków, Lipa
Wysokość: 592 m
Dystans: ok.12 km/ ok. 10 km z Radzimowic
Czas przejścia: ok. 3,5 godziny/ ok. 2 godziny 45 min z Radzimowic
Start i meta: Mysłów – kościół
Rower: tak (z wyjątkiem podejścia na Żeleźniak)
Wózek: nie polecam
Z dzieckiem: stopień trudności 5/10 – spory dystans, choć brak trudniejszych fragmentów czy podejść
Odznaki: Korona Kaczawska
O zdobywaniu Żeleźniaka pisaliśmy tutaj. Jeśli więc wybieracie tę opcję spaceru na Dłużek, zapraszam do lektury. Tym bardziej, że odnalezienie szczytu może nastręczyć nieco trudności (leży poza szlakiem). Jeśli z kolei wyprawa wyda się Wam za długa, to za punkt startowy możecie obrać Radzimowice (można nawigować na Szklaną Manufakturę, którą również serdecznie polecamy do odwiedzenia). W tej opcji stracicie jednak nieco widoków i przyjemny spacer pośród pól.
Jakkolwiek, po zdobyciu Żeleźniaka trasa wiedzie niebieskim szlakiem, z którego należy odbić w czarny przy Rozdrożu pod Marcińcem. Co ciekawe, zarówno Marciniec, którego poznacie po…
… jak i Rogacz, którego miniecie po pokonaniu Rozdroża pod Rogaczem, są szczytami wyższymi niż Dłużek. Swojej wieży się jednak nie doczekały. Za to Wy doczekacie się swej dosyć prędko. Na pewno wywoła uśmiech 😉
Z Lipy, z ewentualnym wejściem na Zeleźniak, czyli poszukiwania najszybszej drogi
To wersja najkrótsza, jednak najmniej przez nas polecana. Trasa jest dość stroma, mozolna i na ogół śliska w pierwszym odcinku, ponadto właściwie zupełnie pozbawiona widoków. Do tego dochodzi problem z pozostawieniem samochodu w rozsądnym miejscu. Przy jej wyborze również można pokusić się o przejście na Żeleźniak, jednak wtedy spacer wydłuża się na tyle, że opcja z Radzimowic wydaje się sensowniejszą.
Jeśli chcecie by było i ładnie i szybko, to wróćcie do opcji z Dobkowa, podjedźcie autem w okolice Kaplicznej a następnie wędrujcie zielonym z wykorzystaniem opisanego skrótu. Całość imprezy zamkniecie w 1,5 h… lub mniej 😉
Położenie: Góry Kaczawskie, najbliższe miejscowości: Wojcieszów, Radzimowice, Dobków, Lipa
Wysokość: 592 m
Dystans: 7,5 km
Czas przejścia: 2 godziny 20 min
Start i meta: Ostatnie zabudowania wsi Lipa
Rower: nie
Wózek: nie
Z dzieckiem: stopień trudności 5/10
Marsz rozpoczynacie z miejsca, które uznacie za bezpieczne dla czterech kółek. W nawigację można wpisać adres Lipa 126 i jakieś 200 metrów przed celem wypada rozglądać się za szerokim poboczem. Następnie czeka Was mozolne podejście niebieskim szlakiem, który dość nagle trzeba porzucić na rzecz czarnego. W tym miejscu znajduje się znak, ale… leży. Od wejścia na szlak czarny będzie już bardziej płasko, niestety nie mniej nudno. Byle do celu…
Dajcie znać, która trasa stanie się Waszą ulubioną 😉